Een leven met de zee
Toen we vanuit Thailand (waar het allemaal begon met onze alternatieve kleding ) naar Aljezur in de West-Algarve in Portugal verhuisden, hebben we er bewust voor gekozen om AAN zee te gaan wonen. Maar we beseften al snel dat het veel meer werd: een leven MET de zee .
De Atlantische Oceaan, majestueus maar angstaanjagend, ligt slechts een paar kilometer van onze voordeur. Als we op het strand staan en naar het westen kijken, weten we dat Amerika achter de horizon ligt. Achter ons ligt heel Europa met al zijn drukte, de bruisende steden, de bergen en de mensenmassa's. Voor ons strekt zich echter de eindeloze uitgestrektheid van de Atlantische Oceaan uit, een beeld van vrijheid en onmetelijke macht.
Op sommige dagen hangt de mist zo dik aan de steile kust dat het lijkt alsof we in de wolken staan. Elke ademhaling is gevuld met zoute zeelucht die diep in ons doordringt en ons verbindt met de natuur. Het is een verbinding die we ons voorheen niet hadden kunnen voorstellen. De stormen die tot ver op zee woeden, bepalen ons microklimaat en brengen golven met zich mee die, afhankelijk van de zandbank en de baai, indrukwekkende, soms zelfs bedreigende golven met zich meebrengen. Maar er zijn ook dagen waarop de golven glanzen als vloeibaar zilver en wachten tot wij gaan surfen.
De getijden bepalen ons dagelijks leven. Afhankelijk van het getij, de deining en de wisselende zandbanken is er bijna niets fijner dan de dag om half vijf in de ochtend te beginnen met een paar golven. Bij eb nodigen de brede stranden uit tot lange wandelingen met uw gezin en hond. Of er nu een frisse bries waait of de koude noordenwind om onze oren fluit: de zee bepaalt ons dagprogramma.
Vroeger zou ik geglimlacht hebben als iemand mij had verteld dat blootsvoets lopen en aarden genezend werkten. Maar vandaag weet ik beter. De verbinding met de aarde, vooral in het sterk geleidende zoute water, heeft een genezende werking. Het gevoel na een duik uit het water te komen en je een nieuw mens te voelen, is onbeschrijfelijk. Deze vernieuwing heb ik niet alleen te danken aan het water, maar ook aan de frisse, zoute zeelucht, die rijk is aan mineralen en de luchtwegen zuivert.
Voor ons in de familie is de zee een bron van genezing geworden. Als er thuis iets misgaat en iedereen van streek is, is een kort uitstapje naar de zee voldoende. Trek uw schoenen uit, adem diep de zeelucht in en zie hoe de zon in het water glinstert - uw stress zal verdwijnen. Je beseft hoe klein en onbeduidend onze dagelijkse problemen zijn als je nadenkt over onze plaats in deze wereld.
Als ik deze plek verlaat, voelt het alsof ik mijn huis, mijn natuurlijke habitat, achterlaat. Hoewel de Atlantische Oceaan vaak beangstigend en meedogenloos lijkt, is het voor mij een toevluchtsoord geworden, diep met mij verbonden op manieren die ik me nooit had kunnen voorstellen.
Toen we nog in Thailand woonden, schreef ik een doel op: een huis aan zee. Tegenwoordig leven we misschien niet direct aan het water, maar we hebben iets veel waardevollers gevonden: een leven MET de zee, diepgeworteld en voor altijd verbonden.
Een kleine indruk van de schoonheid van de kust krijgt u hier .
Het maakt niet uit waar je toevluchtsoord is, de plek die je kracht en levensvreugde geeft - volg je instinct. Geef niet op totdat je er bent.
